بانکه اسپند، که اغلب به نام "بانکه اسپند" یا "ظرف اسپند" نیز شناخته می‌شود، یک ظرف سنتی و اغلب تزئینی است که در فرهنگ ایرانی و برخی فرهنگ‌های همسایه برای نگهداری و ارائه اسپند (یا اسفند) مورد استفاده قرار می‌گیرد. اسپند، دانه‌های گیاهی معطر و دود کردنی است که از دیرباز به دلیل خواص عرفانی، درمانی و دفع چشم زخم در مراسم و آئین‌های مختلف، به خصوص در ایران، جایگاه ویژه‌ای داشته است.استفاده از اسپند به دوران باستان بازمی‌گردد. اعتقاد بر این بوده که دود کردن اسپند، ارواح خبیث، چشم زخم و انرژی‌های منفی را دور می‌کند. به همین دلیل، اسپند در مراسم‌هایی مانند چهارشنبه‌سوری، در بدو ورود مهمان به خانه، یا هنگام نوزادان برای محافظت از آن‌ها دود می‌شده است. بانکه اسپند به عنوان ظرفی برای نگهداری این دانه‌های مقدس، خود بخشی از این سنت بوده و اغلب با دقت و ظرافت ساخته می‌شده است.بانکه‌های اسپند در جنس‌های مختلفی از جمله فلز (مانند برنج، مس، نقره)، سفال، سرامیک و حتی چوب ساخته می‌شوند. طراحی آن‌ها بسیار متنوع است؛ از ظروف ساده و بدون تزئین گرفته تا بانکه‌های بسیار پرکار و هنرمندانه که با نقوش اسلیمی، خطاطی، یا تصاویر سنتی مزین شده‌اند. برخی از این ظروف دارای درب‌های محکم برای حفظ تازگی و عطر اسپند هستند و برخی دیگر ممکن است به شکل کاسه‌های رو باز باشند. ابعاد آن‌ها نیز متفاوت است، از بانکه‌های کوچک و رومیزی گرفته تا نمونه‌های بزرگتر که برای نگهداری مقدار بیشتری اسپند طراحی شده‌اند.هرچند امروزه کاربرد اصلی اسپند به عنوان یک رسم آیینی کمرنگ‌تر شده است، اما بانکه اسپند همچنان به عنوان یک شیء تزئینی و یادگاری از سنت‌های گذشته، در خانه‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرد. بسیاری از افراد از این ظروف زیبا برای نگهداری تنقلات، ادویه‌جات، یا حتی به عنوان گلدان‌های کوچک یا جعبه‌های جواهرات استفاده می‌کنند. ارزش هنری و فرهنگی این بانکه‌ها باعث شده تا در میان مجموعه‌داران و علاقه‌مندان به صنایع دستی ایرانی محبوب باشند. بانکه اسپند نه تنها یک ظرف، بلکه نمادی از باورها، هنر و تاریخ غنی ایران است.
از 0 رای